Dywizjon wraz z podporządkowanymi pododdziałami stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr X. Dowódca dywizjonu pełnił równocześnie funkcję szefa żandarmerii w DOK X. Jednostka nie posiadała sztandaru i odznaki pamiątkowej. Oficerowie i podoficerowie od roku 1931 mogli otrzymać odznakę pamiątkową żandarmerii. W 1939 roku zamierzano wprowadzić do użytku "Znak Służbowy Żandarmerii". Znaki miały być numerowane. Dla 10 DŻand. przewidziano numery od 10.000 do 10.999. Swoje święto dywizjon obchodził 19 marca.