Zdjęcia, dokumenty i inne przedmioty żołnierzy jednostek z Przemyśla
Sierżant Ludwik Wrona urodził się 23 sierpnia 1901r. w polskiej rodzinie na Zaolziu. Jego ojciec Michał z żoną Anną (z domu Ślęczka) przybył na Zaolzie z Sierakowa koło Dziekanowic. Tereny zaolziańskie należały wtedy do Austro-Węgier. Ludwik Wrona najprawdopodobniej w latach 1918 - 1920 wstąpił w szeregi 38 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu. Na Zaolzie już nigdy nie wrócił. W dniu 6 lutego 1927r., poślubił w Kościele Garnizonowym w Przemyślu wybrankę swojego serca, Ukrainkę Annę Hałak. Z nią miał syna Ludwika oraz córki Helenę, Krystynę i Danutę. Na przełomie lat 1938/39, został służbowo przeniesiony do Warszawy. Tutaj jego żona Anna umiera w dniu 16 marca 1939r. w warszawskim Szpitalu Szkolnym Centrum Wyszkolenia Sanitarnego na opóźnione powikłania poporodowe. Stres z utraty ukochanej żony, znacznie przyśpiesza u niego przebieg choroby nowotworowej. W rezultacie sierżant Ludwik Wrona umiera w dniu 26 czerwca 1939r. w Warszawie. Oboje małżonkowie zostali pochowani na cmentarzu wojskowym na Powązkach. Cztery sieroty zabiera Zofia Wrona (siostra Ludwika) wraz z ukraińską służącą na Zaolzie. Dzieci sierżanta Ludwika Wrony wyrastały podczas II wojny światowej w niewyobrażalnej biedzie, jednak Zofia wychowała ich za ceną zrezygnowania z własnego małżeństwa i dzieci, na przykładnych i dobrych ludzi. Z całej czwórki żyje na Zaolziu już tylko najmłodsza córka Danuta, która urodziła się w 1938r. w Przemyślu i przeżyła trudne zmagania z nowotworami – patrz artykuł http://www.sukcesjestkobieta.pl/pokonalam-raka-szesciokrotnie/
